إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی ??ود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن به عنوان یک ??جرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی ??ه حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی ??ناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک ??قفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی ??سیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی ??امعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن به عنوان یک ??یلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به عنوان یک ??کیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی ??نان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک ??ویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک ????ام در جهان ادب فارسی ??ناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.